Boven de Negev woestijn in zuid Israel vond in de eerste helft van november voor de derde keer de oefening Blue Flag plaats vanaf Ovda air base.

Blue Flag is volgens IAF Kolonel (met alleen voornaam te noemen) Itamar de grootste internationale militaire oefening in Israel. Hij zei zelfs “ter wereld”, maar dat vertaal ik dan zelf maar als “regio”, want m.i. is Red Flag en zelfs Anatolian Eagle een grotere oefening. Ovda AB ligt zo’n 3 kwartier rijden van de toeristische badplaats Eilat. Dat komt goed uit want er is op de basis nauwelijks plek om de ongeveer 1000 man/vrouw personeel te huisvesten. Ze worden dus keurig in diverse hotels in de stad gehuisvest voor de twee weken die de oefening duurt. Geen straf als je bedenkt dat het er in november meest zonnig is met een temperatuur van 25-30 graden…

Georganiseerd door de Israeli Air Force is dit een twee jaarlijks terugkerende oefening. Het doel is om extreme oorlogsvoering scenario’s en coalitie vluchten zo realistisch mogelijk te laten plaatsvinden. Bij deze oefening oefening is niet een winnaar aan te wijzen na afloop. Op de briefing zei Kolonel Itamar het mooi met de woorden “Our aim is not to win or lose, but to learn”.

En zo is het. Doordat er natuurlijk verschillende belangen zijn voor de diverse luchtmachten is er een heel algemeen neutraal scenario bedacht. Normaal gesproken is voor NATO een land als b.v. Rusland min of meer de vijand. Dat kan voor een land als Israel natuurlijk absoluut niet. Zij werken notabene momenteel samen met de Russen met betrekking tot luchtoperaties boven Syrië. Andersom zou het ook ‘not done’ zijn voor NAVO landen om een scenario na te leven waarin de Hezbollah zou moeten worden uitgeschakeld in Libanon of andere typisch Israelische problemen.

Dat de oefening een succesvolle methode is om te leren, bedachten de landen Polen, Griekenland, Italië en de USA al en die waren dus ook nu weer van de partij. Polen kwam met  6 stuks 6 Elt F-16’s. Griekenland kwam ook al met een tijger Squadron, namelijk  5 F-16’s van 335 Mira. Italië deed mee met 6 Tornado IDS-en van 6 Stormo en de Amerikanen brachten 7 Aviano F-16’s van 510 FS naar Blue Flag.

Israel zelf nam dit keer deel met 106 en 133 Squadron F-15A/B/C/D “Baz”, 107 en 109 Squadron F-16I “Sufa”, 1 & 117 Squadron F-16C “Barak”en een Gulstream 550 van 122 Squadron. Volgens Kolonel Itamar is het trouwens de bedoeling dat over 2 jaar de F-35I “Adir” mee gaat doen. We wachten af.

In deze editie waren er 3 nieuwe landen van de partij. Allereerst Duitsland. 6 Eurofighters van TLG73 stonden er op Ovda. Voor Israel een bijzonder, maar ook emotioneel gebeuren. Iedereen weet wat er in het verleden is gebeurt. Dat kun je niet terugdraaien. In een Israelische krant (The Times of Israel) zei kolonel Itamar dat hij het beeld nooit zal vergeten Duitse Eurofighters uit IAF hangars te zien taxiën. Hij vind het gevoelig en emotioneel, maar wel goed. De relaties tussen de beide landen wordt steeds beter en intensiever de afgelopen tientallen jaren. Het gevolg is nu dat de Luftwaffe voor het eerst in Israel meedeed met een oefening. Best gedenkwaardig.

Dat soort scenario’s van Blue en Red forces zie je ook bij andere oefeningen. Zo ook hier. Op Ovda AB staat, heel handig, IAF’s aggressor Squadron 115 die opereert met F-16C’s. Zij vormden dus de Red forces. Misschien samen met een NATO eenheid, maar dat is niet duidelijk geworden wie.

In deze oefening werden alle aspekten van vechten behandeld. Air to air, strike missies, defence counter air waarin een partij een andere partij probeert uit te schakelen voordat die in staat zijn om gronddoelen te bestoken. Electronische oorlogsvoering en low level commando landing missies, die dan door de Indiërs samen met de Israelies werden uitgevoerd, maar ook het proberen voorkomen daarvan… Kortom een zeer diverse oefening met een oplopende moeilijkheidsgraad. De eerste week bestaat uit meer basic uitvoering ervan met minder vliegtuigen zodat de vliegers konden aclimatiseren in het bijzondere woestijn gebied en om elkaar te leren kennen. Dit gebeurde met 2 missies per dag van zowel dag- als een aantal nachtvlieg missies. Elke vlieger vloog 1 missie per dag. In de tweede week werd e.e.a. opgeschaald tot uiteindelijk een Large Force exercise. Tijdens elke missie werd het luchtruim van half Israel gesloten voor 3 uren voor verder luchtverkeer. Dit vergde enorme inspanning van de diverse air traffic controllers. Een huzarenstukje. Een jaar plannen zat hier voorafgaand aan vast. Ook voor de techniek. De IAF is ook een jaar bezig geweest om elke jet die meedeed zorgvuldig te kiezen en voor te bereiden zodat de kans op uitval voor een missie door een probleem nihil zou worden.

Voor de tweede keer (in 2013 ook) was de pers en een aantal fotografen welkom om het gebeuren van dichtbij te aanschouwen, vast te leggen en uit te dragen. Israel ziet dat als een demonstratie van PR, zodat de wereld kan zien dat ze welwillend zijn om verdere internationale relaties te ontplooien. Ik werkte hier graag aan mee.